Nog een herstart!

Goed. En toen kwam het onderwerp 'Weblogs' ter sprake en kwam ik met de opmerking dat weblogs behoorlijk 2007 zijn. In 2007 had ik een blog die daarna een stille dood stierf. De inhoud staat nog steeds online (Hier) en laatst begon ik de verhaaltjes die ik toen met de wereld deelde door te lezen en vroeg ik me af waarom ik dat niet meer doe.

Momenteel speelt mijn online leven zich af op Facebook en Twitter en het zal mijn Facebook-vrienden niet zijn ontgaan dat ik de laatste tijd een beetje gefrustreerd ben over de wijze waarop Facebook met mijn privacy en de privacy van mijn vrienden omgaat. En dan bedoel ik niet dat ik me zorgen maak over wat Facebook doet met mijn gegevens (alhoewel ik me daar best druk over zou kunnen maken), nee, ik bedoel dat ik standaard in mijn timeline veel te veel zie over wie wat doet. Mijn idee is nog steeds dat ik zelf wil bepalen wat ik deel met anderen en dat is op het moment niet het geval. Het liefst zie ik in mijn timeline een lijst met dingen die die ander expliciet met mij of iedereen deelt. De rest gaat me niks aan. Hoef ik niet te weten.

Dus. En toen kwam ik mijn oude blogje tegen en zag ik op welke manier ik het bizarre jaar 2007 met de buitenwereld deelde. Nu ben ik al een paar dagen bezig om daar een leuke term voor te vinden, maar dat lukt niet echt. Het is te vergelijken met een improvisatie op muziek, maar dan alleen de geëmproviseerde noten. Snap? Ik zie het hele plaatje, jullie zien alleen wat los fladderende verhaaltjes. De dingen die ik wil delen vanuit mijn warrige hoofd. Ik heb genoten van het lezen van mijn oude blogje. Is dat narcisme? Dan ben ik een narcist. So be it. Ik vind het sowieso stom dat je in deze maatschappij je eigen werk niet goed mag vinden.

Ik wil hier uitwijden over 2007 omdat mijn leven nu weer zo voelt, maar dat doe ik niet. Lekker puh.

Op het moment heb ik een aantal verhaaltjes in mijn hoofd zitten (eigenlijk duizend, maar goed) en die ga ik hier vandaag allemaal neerplempen. Of niet. Want de postbode komt zometeen met een pakketje waardoor ik verder kan knutselen en dan gaat dat voor. Maar dat zie ik dan wel.